Szanowni Państwo!
Mamy wielką przyjemność zaprosić Państwa na już drugą konferencję naukową odbywającą się w murach Walcowni.
Tym razem tematem spotkania są „Dobre praktyki w ochronie dziedzictwa przemysłowego”.
Zmiany, w ostatnich dwudziestu pięciu latach, technologii produkcji oraz rozwoju gospodarczego spowodowały istotne przeobrażenia w rozwoju społecznym w Polsce. Transformacja gospodarki polskiej w kierunku wolnego rynku przyspieszyła proces przestawiania gospodarki na nowe technologie dające możliwość uczestniczenia w globalnym rynku.
Zmiany dotyczyły wielu przestrzeni rozwoju społecznego i gospodarczego. Najbardziej wyraźne są w obrębie miast i regionów o przemysłowym rodowodzie. Likwidacja nieekonomicznych gałęzi produkcji spowodowała znaczne spowolnienie, a niekiedy upadek gospodarczy wielu miejscowości wyrosłych w okresie przemian rewolucji przemysłowej. Jednym z istotnych problemów związanych z reorganizacją gospodarki jest pozbawienie funkcji, przestrzeni po dawnych zakładach przemysłowych. Kiedyś, wpływające na lokalny rozwój gospodarczy przedsiębiorstwa stały się zdegradowaną przestrzenią stanowiącą przeszkodę w dalszym rozwoju. Dostrzeganie potrzeby ochrony dziedzictwa przemysłowego w trakcie likwidacji nieefektywnego przemysłu w Polsce było w zasadzie nieobecne. Do dzisiaj zabytek przemysłu postrzegany jest przede wszystkim jako architektoniczna pozostałość dawnej fabryki, a nie jako kompleks składający się z procesów technologicznych realizowanych w oparciu o zespół urządzeń, gdzie budynek stanowi jedynie obudowę realizowanych technologii wytwarzania. Brak nadzoru nad likwidacją i przekształceniami historycznych zakładów doprowadził do zniszczenia bogatego zasobu zabytkowych technologii, ciągów produkcyjnych, maszyn i urządzeń. Niszczenie z różnych przyczyn i pobudek zabytków techniki , nawet tych objętych ochroną prawną zdarzało się często. W 2013 roku nie udało się powstrzymać przed zniszczeniem, chronionego prawem, wyjątkowego dla historii włókiennictwa, zespołu przędzalni lnu z 1842 roku, dawnych Zakładów Przemysłu Lniarskiego Orzeł w Mysłakowicach pod Jelenią Górą.
Ostatnie lata przyniosły wzrost świadomości wartości dziedzictwa przemysłowego. Prowadzone są prace nad historią rozwoju przemysłowego regionów, a także prace nad dokumentowaniem materialnych pozostałości po dawnej aktywności przemysłowej. Wręcz modą stały się projekty adaptacji przestrzeni poprzemysłowych na różne nowe funkcje szczególnie: kulturalne ,mieszkalne i biurowe.
Europejskie wsparcie dla słabo rozwiniętych regionów dało finansowe możliwości realizacji projektów związanych z wykorzystaniem dziedzictwa przemysłowego. Obecnie prowadzonych jest szereg ważnych projektów z wykorzystaniem dziedzictwa przemysłowego. Przy bardzo ograniczonych zasobach, działania na rzecz zachowania materialnych świadectw przemysłowego rozwoju nabierają wagi. Proces ochrony wymaga przeprowadzenia szeregu analiz, które zmierzają do obrania najbardziej optymalnych rozwiązań dla ochrony analizowanego zabytku.
Celem konferencji jest podjęcie dyskusji zmierzającej do określenia metodologii towarzyszącej ochronie zabytków poprzemysłowych w Polsce. Wśród zaproszonych prelegentów znajdować się będą osoby mogące podzielić się praktycznym doświadczeniem w ratowaniu dziedzictwa przemysłowego. Wymiana doświadczeń specjalistów z Polski i zagranicy realizujących projekty ochrony dziedzictwa przemysłowego, pozwoli podjąć dyskusję, której celem będzie określenie podstawowych działań pozwalających zachować dziedzictwo industrialne.
WSTĘP NA KONFERENCJĘ BEZPŁATNY
Rejestracja: walcownia@muzeatechniki.pl
